‘Ach, die jeugd van tegenwoordig doet maar’, lijken deze twee dames te denken.
Gezien: ‘Vuurdoop’ van De Rederijkers Zierikzee, wo. 4 september 2019 (première) in en rond Scoutinggebouw Mr. Bakkergroep, Van Veenlaan, Zierikzee; regie: André van Hest, tekst: Marcel Modde, Anne van Hekke, André van Hest.
Hoofdzuster Bertha rijdt je bijna van de sokken als je het spelterrein betreedt. Ze heeft haast en fietst stevig door, want ze moet haar verpleegsters aan het werk zetten. Een jongen met lange blonde haren en een broek met wijde pijpen roept met een leus op een stuk karton op tot ‘Behoud van 538’. Ook ‘regie-assistente Gerda’ met haar weelderige blonde lokken geeft te kennen dat ‘Veronica moet blijven’. Twee rijpere vrouwen in bloemetjesjurken bekijken het gekrioel op het veld eens rustig vanaf een bankje. ‘Ach, die jeugd van tegenwoordig’, lijken ze te denken. Een enthousiast duo achter de ijscokar deelt hoorntjes uit. Enthousiaste nozems scheren op hun brommertjes voorbij, andere pubers relaxen lurkend aan ‘een jointje’ in het gras. Een heerlijk sfeertje bij binnenkomst op het tot spelplek omgevormde Scoutingterrein aan de Van Veenlaan. En dan moet de echte voorstelling nog komen.
Een ijsje bij de entree van het spelterrein
Die begint op aangeven van regisseur André van Hest die alle bezoekers volkomen op z’n gemak en met dromerige blik verzoekt zich in de grote tent te verzamelen. Voor alle zekerheid laat hij later nog even weten ‘echt niet dronken te zijn hoor’. Voor wie het nog niet door had: alles hoort bij het verhaal en dat speelt zich specifiek af in 1974. Een gedenkwaardig jaar, waar veel rijpere toeschouwers nog persoonlijke herinneringen aan bewaren. De Rederijkers hebben zich voor deze productie getransformeerd tot een amateurtoneelgezelschap dat in 1974 druk in de weer is met de repetities voor de voorstelling ‘Vuurdoop’, een verhaal over hekserij dat zich afspeelt in 1566. Het repetitieproces verloopt niet zo vlot, want tussen de toneelspelers onderling is ook van alles aan de hand. Die constructie biedt veel ruimte voor vette knipogen en stevige overdrijving. Een kritische beschouwing van tekst en spel is in dit geval niet zo op z’n plaats. Kenmerk bij De Rederijkers is altijd al de ‘totale beleving’ en dat gaat in dit geval nog extra op. Al mag wellicht wel worden geconstateerd dat de ene scène soms net wat beter uit de verf komt dan de andere. Dat heeft te maken met wisselend spelniveau en -ervaring van de gevarieerde cast. De kracht van De Rederijkers zit specifiek in het collectief. Zij stralen met elkaar zoveel bruisend spelplezier uit dat je daar als toeschouwers moeiteloos in mee kunt gaan.
Actie om behoud van Radio 538 in 1974.
De Rederijkers laten de lol prevaleren en voor wie toch behoefte heeft aan ietsje meer diepgang zou dat kunnen peuren uit enkele dialogen. Zo wordt er hier in 1974 ondanks alle vrijheid en leuzen als ‘baas in eigen buik’ nog best geworsteld met ongewenste zwangerschap. Maar ook met werkdruk, de positie van de vrouw in het algemeen, de ongemakken van ouder worden én met het feit dat het Nederlands elftal die WK-voetbalfinale van Duitsland verloor. Nou ja, dat zou in 1978 wel goed gemaakt worden, toch?
Hoe het ook zij……ook in 1974 viel er nog veel te bevechten, maar het gevaar dat je als heks op de brandstapel terecht kwam, bestond toen gelukkig al lang niet meer.
‘Vuurdoop’ is nog te zien: vanavond (donderdag 5 sept), vrij. 6, za. 7, wo. 11, do. 12, vrij. 13 en za 14 september, aanvang 20.00 uur. Voor kaartverkoop zie: www.rederijkerszierikzee.nl
Cultuur Overal 