Voor de Kunstschouw moet je echt de tijd nemen

Met even snel op een leuke locatie een kijkje nemen, doe je de Kunstschouw op Schouwen-Duiveland geen recht. De 28e editie van deze grootste beeldende kunstmanifestatie in Zeeland verdient het dat je er echt de tijd voor neemt. Deze editie met als thema ‘Luctor et Emergo’ wordt gehouden van 10 tot en met 18 juni. Ruim honderddertig exposanten doen er aan mee. Hun werk is te zien op 34 locaties verspreid over de Kop van Schouwen tot aan Brijdorpe en Kerkwerve.

Een uitgebreide blik in het Kunstschouwmagazine,  met de kleurrijke cover waarop een werk van Albert Groenheyde, biedt prikkelende voorpret. En tevens ook weer het besef dat deze manifestatie naast beeldende kunst nog veel meer te bieden heeft: muziek, poëzie, theater, dans, workshops, demonstaties en lezingen. Bij de officiële opening, vrijdagavond 9 juni in de Ned. Hervormde Kerk in Haamstede, ontmoeten beeldende kunst en dans elkaar tijdens de voorstelling ‘Crossing Currents’ van choreograaf Sanne Clifford en kunstenaar Talitha Schiffer. Centraal in dit optreden staat de vraag hoe je overeind blijft in een steeds veranderende omgeving.

Naast veel oude, vertrouwde locaties, zijn er ook nieuwe tentoonstellingsplekken te bezoeken en voor ‘Land aan Zee’ in Burghsluis geldt de omschrijving ‘terug van weggeweest’, want hier was voorheen tot 2017 hofstede Mon Plaisir een druk bezochte plek. Nu is naast de hofstede een nieuwe locatie gerealiseerd met nieuwe schuren en een fraaie tuin. Hier valt te genieten van glaskunst van de internationaal bekende kunstenaar Bert Frijns, naast keramiek van Valerie Baeijart en Carla Schoenmaker, textielkunst van Mathilde Hemmes, een installatie van Matthé van Oostrom, een collectie keramiek en glas van Monique Polman en schilderkunst van Ine Lammers en Ingrid de Wit. Op zaterdag 17 juni is er een optreden van het Strijkkwartet van het Zeeuws Orkest, om 15.00 en om 16.00 uur. Op zondag 18 juni laat Ensemble VIJF van het Zeeuws Orkest zich horen om 12.30  en 13.30 uur.

Dan hebben we alleen nog maar ‘locatie 1’ van het totaalaanbod benoemd. Duidelijk dus dat een volledig overzicht in de context van een aankondiging als deze niet te doen is. Wie behoefte heeft aan volledigheid en aan alle noodzakelijke informatie kan dus niet zonder Kunstschouwmagazine. Dat is verkrijgbaar bij diverse Zeeuwse boekwinkels en bij enkele regionale galerieën.  Wie inderdaad een bezoek brengt aan ‘Land aan Zee’ doet er goed aan ook de tegenover gelegen Uienschuur aan de Meeldijk 20 in zijn route op te nemen. Al was het alleen maar omdat het wandobject ‘Cloud’ van Thea van Vliet zo nieuwsgierig maakt: 325 raku gestookte kommen in de kleuren van wolkenluchten. Maar ook het werk ‘Vrouw en Vrijheid’ van Inge van Rijsbergen-Brekelmans zal de bezoekers hier ongetwijfeld naar zich toe trekken. In het laatste weekend van de Kunstschouw zijn hier tevens optredens van het koor ‘Het Groote  Leughen’, een meerstemmig, veelkoppig koor o.l.v. dirigent John Koole en van Mabo Casa, een ensemble van vier zangeressen die begeleid worden door een accordeonist.

Dit jaar worden de bezoekers tijdens de Kunstschouw ook onthaald op een toneelvoorstelling, te weten: ‘Hard Zeer’ door TheateR Tzt op vrijdag 16 juni in de Beeldentuin van Daniëlle Orelio aan de Hogeweg in Burgh. Liefhebbers van poëzie moeten vooral in Ellemeet zijn bij ‘Korreltje Zeezout’. Vanaf Strandpaviljoen Corazon start een poëzieroute met als titel ‘De hemel strooit zijn sterren aan de kant’. De tocht geldt als ode aan het Zeeuwse landschap: 15 gedichten staan permanent opgesteld langs een wandel- en fietspad van 3 kilometer. Op het dorpsplein van Ellemeet is er op zaterdag 17 juni vanaf 15.00 uur een poëziemiddag. Het programma ‘Humor et Emergo’ biedt optredens van dichters met ludieke sonnetten en vrolijke rondelen, afgewisseld met muziek van Bobby’s Bigband. Verder maken de presentaties van Talitha Schiffer op Landgoed Prinsenhoeve in Renesse me erg nieuwsgierig. En ik wil zeker ook gaan kijken én luisteren bij de Toyisten die op de nieuwe locatie AiR Ellemeet zijn neer gestreken. Bij Toyisten gaat het om ‘de kunst’, niet om ‘de kunstenaar’. Daarom hier slechts gemaskerde kunstenaars: geen gezichten, geen namen bij de schilderijen. En evenls voorgaande jaren zal dan uiteindelijk wel weer de constatering komen dat ik echt niet elke locatie aan kan doen, want 34 is echt heel veel. Maar voor wie zich er echt een ruime week voor vrij kan maken, is het wellicht een boeiende uitdaging.

Plaats een reactie