Er was eens een beleidsmedewerker in de gemeente Schouwen-Duiveland. Een zeer actueel bewuste beleidsmedewerker die de focus nauwlettend gericht had op hedendaags taalgebruik. Volgens ‘hem/haar/het’ kun je daarin niet alles meer zomaar zeggen. Nou kon dat voorheen natuurlijk ook niet, want klakkeloos iemand kwetsen of zonder enig bewijs van iets beschuldigen, getuigde nooit van goede smaak.
Maar deze beleidsambtenaar wilde er blijkbaar van getuigen dat ‘hij/zij/het’ met ‘zijn/haar/hun tijd’ was meegegaan. Ik neem de vrijheid ‘hem/haar/het’ in de rest van deze column gewoon hij of hem te noemen. Al zal juist vrijheid voor hem een beladen begrip zijn. Want hij getuigt zelf van weinig vrijheidsbesef. Zijn optreden betreft de voorgenomen expositie van Wereldvrouwen die komende week in het Gemeentehuis in Zierikzee zou worden geopend. Het betreft en tentoonstelling over de vrouwenhistorie in de wereld en op Schouwen-Duiveland. Die presentatie kwam vijf jaar geleden al tot stand met medewerking van twee gemeentelijke archivarissen en was toen al enige tijd te zien in het Zierikzeese gemeentehuis. De actualiteit geeft aanleiding genoeg om de tentoonstelling hier op herhaling te laten gaan.
Maar dan wel in zeer aangepaste vorm, blijkt de mening van de beleidsmedewerker voor het Sociale Domein. Hij vindt de teksten op de informatiepanelen en de uitvergrote krantenkoppen ‘aanstootgevend’. Dus die moeten achterwege blijven. Wat staat er dan zoal op die panelen wat vijf jaar geleden wel enthousiast gepresenteerd kon worden en nu niet meer gelezen mogen worden? Nou bijvoorbeeld:
*Besnijden is niet normaal
*Verminkt voor het leven
*Kerk mag over incest beslist niet zwijgen
*De trukendoos van de misbruikpleger
*Wordt kinderporno weg gebagatelliseerd?
En zo nog enkele teksten om bezoekers te prikkelen daar eens over na te denken. De betreffende beleidsmedewerker wil dat niet, dat bezoekers met dit soort teksten geconfronteerd worden. De bezoekers in het Gemeentehuis kunnen dit volgens hem ervaren als aanstootgevend, politiek beladen of zich getriggerd voelen. De betreffende initiatiefnemers van deze tentoonstelling van Wereldvrouwen zijn niet bereid de expositie op deze vergaande wijze aan te passen. Deze tweede presentatie in het gemeentehuis lijkt er dus niet te komen.
Overigens: Ik vertel met deze column geen sprookje, het betreft de bizarre waarheid. Dit kan dus zomaar gebeuren anno 2023. Of…komt er aan het eind van dit waargebeurde verhaal nog een olifant met een hele lange snuit die deze onzinnige situatie wegblaast. Een grote politieke olifant die hard kan blazen, moet hierin toch kunnen optreden?
foto: Zeeuwse Wereldvrouwen tijdens een jaarlijkse picknick.
Cultuur Overal 