Gezien: ‘De jongen van de Lange Jan’, Middelburgs Theater; zondag 18 december, Minitheater; Tekst en regie: Peter Adriaanse; 19 spelers en 3 muzikanten.
Gladheid noch finale WK voetbal weerhielden het publiek er zondagmiddag van massaal naar het Middelburgs Minitheater te komen. De muzikale kerstvoorstelling ‘De jongen van de Lange Jan’ trekt voortdurend een volle zaal. Terecht. Het is een productie die met veel liefde, inzet en creativiteit is gemaakt en die met sprankelend spelplezier wordt uitgevoerd.
Tekstschrijver en regisseur Peter Adriaanse brengt met deze voorstelling een ode aan Middelburg en specifiek aan die mooie, ooit zo gehavende, maar weer herrezen Lange Jan. Ook getuigt Peter als schrijver en regisseur van grote betrokkenheid met zijn cast. Zo groot zelfs dat hier en daar een scène is toegevoegd om sommige spelers wat ruimer aandeel te bieden, zonder dat die voor de voortstuwing van het verhaal per se nodig is.
De kern van dat verhaal blijft lange tijd verscholen achter de woorden en beelden over het dagelijks leven in Middelburg anno december 1947. De stad ligt er nog steeds zwaar geschonden bij door de oorlogsvernielingen. Velen gaan gebukt onder de armoede, maar trots en doorzettingsvermogen om dit allemaal te boven te komen overheersen. De vier kinderen Sjakie, Gilles, Lies en Maatje symboliseren de kracht en hoopvolle toekomstverwachtingen van de jeugd. Zij weten vaak te vertederen. Een lollige tegenhanger biedt het duo Leuntje en Wannes, de twee oudjes die zich niet zo druk meer maken en sudderend op hun levenservaring de felle emoties bij anderen soms wat dempen.
Die emoties en verlangens trillen dus vooral onder de oppervlakte, maar worden uiteindelijk toch uitgesproken en getoond. Daar gaan veel changementen aan vooraf met inkijkjes in de woning van Opoe en Opa en in de kroeg De Reutel. Wat het decor betreft, weten Gerard van der Bliek en Frans Hennekam weer heerlijk uit te pakken. De talrijke korte scènes bieden veel ruimte aan de brede cast. Hier en daar zou wat meer variatie in de overgangen welkom zijn geweest. Er wordt wel wat vaak op en af gegaan omdat er ‘koffie/thee gehaald’ moet worden of omdat ‘het zo koud is buiten’.
De voltallige cast barst van spelplezier. Veelvuldig valt er te genieten van talentvolle pareltjes. Hulde ook dat ervoor gekozen is de mensen met echte zangstemmen de ruimte te bieden die hen toekomt. Deze 150e voorstelling van het Middelburgs Theater is het waard door heel veel bezoekers beleefd te worden. Al was het alleen maar voor het – voor mij persoonlijk – absolute hoogtepunt in tekst, zang, muziek en vormgeving: Het lied over het onbegrijpelijke fenomeen dat ‘oorlog’ heet.
Persfoto: ‘De jongen van de Lange Jan’ met Daaf Hariot als Sjakie. (foto: Marja van Noort).
Cultuur Overal 