GEZIEN: ‘Oersoep: 5 x 15 minuten Zeeuwse letteren in alle genres’; Stichting de Baaierd; zondag 21 mei in Filmtheater fiZi in Zierikzee; met Ester Naomi Perquin, Thomas Goorden, Rosann Kerckhaert, Willem van Vliet, Jan Vantoortelboom; presentatie: Anna de Bruyckere.
Normaliter staat ‘het beeld’ centraal in fiZi, want films vertonen geldt als de corebusiness van dit fijne, intieme theater. Maar daarnaast is er ter afwisseling ook ruimte voor andere kunstuitingen. Heel fijn dus dat Stichting de Baaierd na diverse presentaties elders in Zeeland nu ook Schouwen-Duiveland heeft gevonden om ook hier haar ‘Oersoep’ te serveren.
Het werd een fraai gevarieerde avond waarin de Zeeuwse letteren letterlijk in allerlei genres aan bod kwamen. Gevarieerd sloeg overigens niet alleen op de genres, maar ook op de mensen die de woordkunst beoefenen. Zo geldt de in Zierikzee opgegroeide dichter Ester Naomi Perquin als professioneel en landelijk gelauwerde woordkunstenaar met een rijke ervaring. Met haar gevoel performance maakte zij het voorlezen uit eigen werk tot een waar feestje.
De prille singer-songwriter en autodidact Rosann Kerckheart staat nog maar aan het begin van een belofte loopbaan. Zij schrijft eigen teksten en vertaalt er soms ook één die haar zeer aanspreekt. Hopelijk stapt zij niet in de valkuil van te vroeg toegezwaaide lof en bijt zich vast in de mogelijkheden haar stem te laten rijpen, te werken aan een goede dictie en geleidelijk toe te groeien van lieftalligheid naar een volwassen podium présence.
Schrijver/wetenschapper Thomas Goorden getuigt van een goed gevoel voor satire. Met een knipoog naar zijn pseudoniem ‘De Kat’ springt hij wat hap/snap door zijn betoog over het PFAS-schandaal en over de verraderlijke taal waarmee wantoestanden verhuld worden. Ondanks de bochten en sprongen weet hij het publiek goed aan zich te binden. Alsof hij een grappig verhaaltje vertelt, terwijl hij je tot de slotsom laat komen dat het allemaal ontzettend erg is. Snel dat boek ‘Alles komt goed’ maar eens van hem lezen, bij voorbaat wetend dat dus lang niet alles goed zal komen.
Een man die in het donker opkomt en zichzelf bijlicht met een lantaarn en suggereert dat hij een groepje belangstellenden rondleidt. Op die ludieke wijze maakt verhalenschrijver en -verteller Willem van Vliet uit Sluis zijn entree op de speelvloer in fiZi. Daar houd ik van, zo’n begin en ik schuif naar het puntje van mijn stoel. Ik wil graag meegaan in het verhaal over een tijdloos genootschap, maar het lukt me niet volledig. Ik krijg de zes verschillende personages niet helder op mijn netvlies. Ze zouden veel dikker en met veel meer verschillen ingekleurd moeten worden. Dat de verteller niet of nauwelijks loskomt van de tekst voor hem, maakt ook te weinig verbinding. Natuurlijk hoef je als verteller niet alles uit het hoofd te leren, maar een band smeden door het publiek vaker aan te kijken, zou wel fijn zijn. Met één personage – te weten Dujardin – kan ik wel meeleven. Hij wordt ook duidelijker geschetst in zijn benarde positie weggekropen onder de tafel. De anderen verdienen nog veel dikkere contouren.
Schrijver Jan Vertooltelboom geldt binnen dit ‘gelegenheids Oersoep gezelschap’ ook als een van de meer ervaren auteurs. Hij kan bogen op successen met zijn boeken als onder meer ‘De verzonken jongen’, ‘Meester Mitraillette’, ‘De man die haast had’. Zijn nieuwste roman ‘Mauk’ wordt zaterdag 27 mei gepresenteerd in De Koperen Tuin in Goes. Vertooltelboom weet op bijna vertederende wijze te vertellen hoe de vroegtijdige dood van zijn moeder op zijn 16-jarige leeftijd invloed heeft gehad bij het schrijven van vrijwel al zijn boeken. Het besef daarvan drong overigens pas achteraf bij hem door. Hij benadrukt zijn voornemen daar nu eindelijk eens van los te komen. Hij heeft dat zelfs met grote letters op zijn laptop geplakt.
Zo’n avondje Oersoep vol ruimte voor Zeeuwse letteren smaakt naar meer, kan na afloop in de foyer geconstateerd worden.
Cultuur Overal 