Ans Schilders: 26 – 8 – 1944 – 18 – 8 – 2023

Als er een theaterhemel bestaat dan is Ans Schilders daar nu net binnen gestapt en is daar hartelijk verwelkomd door talrijke theatervrienden die haar voor zijn gegaan. In gedachten zie ik haar samen met Gerard Baaijens lachend een glas wijn drinken terwijl ze heerlijke toneelherinneringen ophalen.

Dat beeld van die toneelhemel biedt troost om het verlies van Ans wat te verzachten. Zij verdient die plek ook zo, want wat heeft Ans onvoorstelbaar veel betekend voor bijvoorbeeld  alleen al het Zeeuws amateurtoneel. Binnen het kader van een necrologie, hoe goed bedoeld ook, is haar werk bij lange aan niet volledig samen te vatten. Ans was immers altijd bezig met teksten schrijven, met liedjes zingen, met optreden, met regisseren, met cursussen organiseren, met toneelliefhebbers persoonlijk adviseren, met filmrolletjes spelen, met het verzorgen van een toneelarchief, met deelname aan een Smartlappenfestival, met af en toe het vertolken van een klein rolletje  in een landelijke tv-serie en zelfs met een optreden tijdens Lowlands. ,,Er zijn een heleboel dingen die ik niet kan, maar ik heb wel talent voor taal en dat doe ik ook graag: Pietepeuteren met taal op de millimeter’’, zei ze daar zelf destijds over. Geen wonder dat ze op 71-jarige leeftijd nog aan de bel trok bij cabaretier Howard Komproe na zijn bewering dat er geen vrouwen zijn die zich manifesteren met humoristische one-liners. De cabaratier reageerde op het verweer van Ans en nodigde haar uit te komen optreden in een speciale editie van ‘Padoem Patsss’ bij Lowlands. En daar stond Ans dus op een podium voor 1200 mensen, die ze snel aan het lachen wist te krijgen.

Ans is dus in Zeeland (en daarbuiten) bekend als tekstschrijfster, cabaretière, actrice, zangeres en regisseur. Zij heeft een veelheid aan toneel- en kleinkunstteksten op haar naam staan. Zij besloot in 2016 dat het tijd werd om eens wat opruiming te houden in al dat her en der opgeslagen eigen werk. Maar opruimen hield natuurlijk niet in: rigoureus weggooien. Nee zeg, stel je voor… Dus Ans besloot een verzameling van door haar geschreven en geselecteerde liedteksten, monologen, dialogen en humoristische en vaak ook ontroerend mooie verhaaltjes te bundelen in een boek. In het voorjaar van 2016 bracht zij dat in eigen beheer uit onder de titel ‘LEUK BEZIG’. Op de achterflap geeft zij kort, bondig en met humor een verklaring voor die titel:

Zesentwintig letters….

Genoeg om een mens

Een leven lang

Leuk bezig te houden

Dit boek kreeg een tweede uitgave met teksten voor kinderen. Haar motivatie daarvoor luidde: ,,Af en toe schreef ik een tekst voor kinderen. Uiteraard omdat ik zelf een zoon en een dochter had en uiteindelijk ook nog vier kleinkinderen. Bovendien schreef ik me in voor een cursus kinderverhalen schrijven. Dat leverde ook enkele teksten op. In totaal naar mijn idee genoeg om een tweede boek te laten maken. Het ruimt zo lekker op.’’ Evenals bij de eerste uitgave prijkt op dit vervolg Ans als klein meisje op de cover, afgebeeld op een afgescheurde oude foto. Haar verklaring  destijds op die omslagfoto: ,,Mijn strik was ik kwijt en mijn kraag zat niet goed. ‘Stomme fotograaf!’, huilde ik. ‘Stom kind’, denk ik nu.’’  En evenals bij de eerste uitgave staat op de achterflap van dit vervolg een fraaie foto van Ans, gemaakt door haar dochter Inge. Beide boeken bieden een tastbare herinnering aan die creatieve, bevlogen, kleine maar grootste en niet te stuiten theatervrouw.

Rust Zacht Ans!

A

Plaats een reactie